Soir Bleu

Op Soir Bleu, een vroeg werk (1914) van Hopper uit de collectie van het Whitney Museum of American Art, staan zeven figuren afgebeeld. Een goed in de make-up zittende sekswerker, een clown met een wit gezicht, een militair met epauletten, een bohemien met baard en een paar armoedige aristocraten, die weliswaar tegenover elkaar zitten, maar geen interactie met elkaar lijken te hebben. Ieder van hen veinst publieke afstandelijkheid, ploeterend met privéverdriet. Het is een ambitieus, maar inert werk, te royaal in zijn allegorie van het geen contact hebben met elkaar. De toeschouwer wordt niet direct geconfronteerd met het gebrek aan verbinding, zoals het wellicht wel het geval zou zijn bij het werk van een ironicus of expressionist. Het is wat het is.

Wij zijn toeschouwers bij een café ergens in Frankrijk. Klanten zitten aan de tafels. Precies in het midden met zijn gezicht naar ons gericht, zit een clown. Hij is uitgedost met een witte kraag en zijn gezicht is wit gemaakt, met rode lippen en een paar rode strepen over zijn ogen. Hij rookt een sigaret. Hopper is een schilder die geen gevoel voor humor heeft. Hij schildert niet geestig en zonder zelfbewustzijn. Zijn clown kon gewoonweg niet gelukkig zijn. We moeten misschien het feit accepteren dat Hopper een verdrietige, sigaret rokende clown in een café schilderde, omdat hij het als een aangrijpende voorstelling beschouwde. Hij werd zo geraakt door de depressieve clown dat hij een van de idiootste schilderijen van die tijd schilderde.

We hebben je hulp nodig - doneer alsjeblieft en help ons een nieuwe versie van de app te realiseren: http://support.getdailyart.com