Vier danseressen

Degas bestudeerde zijn favoriete onderwerp, balletdanseressen, in honderden werken. Vier danseressen, een van de grootste en meest ambitieuze van zijn late werken, bestaat in verschillende varianten die verschillende soorten en gradaties van modificatie vertonen. Terwijl Degas elders in het schilderij beschrijvende details achterwege liet, geven nadrukkelijke donkere lijnen vorm aan de hoofden en armen, wat de formele bezorgdheid van de kunstenaar onderstreept. Theatrale verlichting over de artiesten buiten het toneel kleurt de figuren opnieuw en creëert een eenvoudig kleurenschema van complementaire rood-oranje en groene tinten. Twee van de figuren herhalen poses van een model dat verschijnt  in een unieke set van drie fotonegatieven. De originele platen, die tussen ongeveer 1895 en 1898 werden gemaakt, zijn gesolariseerd in kleuren die, omgekeerd, lijken op de oranje en groene tinten in Vier danseressen. Degas bezat de fotoplaten en heeft misschien zelfs de foto's genomen. Hetzelfde model, met opgestoken haar en onduidelijke of verborgen gelaatstrekken, poseerde voor alle drie de foto's, en de vier danseressen op het schilderij lijken op haar. De opeenvolgende foto's van Eadweard Muybridge zijn mogelijk ook van invloed zgeweest op de opstelling van de vier dansers, met name zijn boek uit 1887, Animal Locomotion. Hun poses, een opeenvolging van voorbereidende gebaren, verbeelden een opeenvolging van ingewikkelde bewegingen.