Metchosin

Emily Carr was een Canadese kunstenares en schrijfster die erg beïnvloed werd door de inheemse bevolking van de Pacific Northwest-kust. Als een van de eerste schilders in Canada om een modernistische en postimpressionistische schilderstijl aan te nemen, kreeg Carr slechts laat in haar leven weid verbreidde erkenning voor haar werk. Naarmate ze ouder en rijper werd verschoof het onderwerp van haar schilderwerk van inheemse thema's naar landschappen, meer bepaald boszichten. Als schrijver was Carr een van de vroegste kroniekschrijvers van het leven in British Columbia.

Ondanks beïnvloed door de 'Groep van Zeven', meer bepaald Lawren Harris, ontwikkelde Carr een unieke stijl in het landschapsschilderen die haar duidelijk onderscheidde van haar tijdgenoten. Aanvankelijk aangetrokken tot de dorpen en totempalen in de West Coast Nations, beeldde ze in de jaren 1930 verlaten landschappen uit. In Metchosin, een district op Vancouver Island, manifesteren zich twee bijzonderheden: bos en hemel. Voor Carr was de natuur doordrongen van goddelijkheid, een overtuiging die gesymboliseerd werd door de bomen alsof deze naar de hemel reiken en erin rondwervelen. Letterlijk met zichtzelf verstrengeld wordt Carr's wereld weer gegeven  door een reeks golvende bewegingen, niet door een opeenstapeling van statische objecten.