"In het jaar 1525 van woensdag op donderdag (7-8 juni) na Pinkeren zag ik, tijdens de nacht in mijn slaap, hoe grote hoeveelheden water vanuit de hemel naar beneden vielen. Het eerste deel raakte de aarde, zo'n 6,5 km bij mij vandaan, met een uitzonderlijke kracht. Het ging gepaard met enorm veel herrie en gekletter en verdronk het gehele land. Ik werd er acuut zo bang van, dat ik wakker werd voor het overige water de aarde raakte. En het water dat naar beneden kwam, viel in een enorme overvloed. Soms verder weg, dan weer dichterbij en het leek van zo'n hoogte te komen dat het allemaal met een gelijke vertraging naar beneden kwam. Maar toen het eerste water dat de aarde raakte bijna daar was, viel het ineens met een snelheid waarbij de wind aantrok en loeiende, dat ik er zo bang van werd en ik wakker schoot. Mijn hele lichaam trilde. Het duurde even voor ik weer bijgekomen was. Dus toen ik de volgende ochtend opstond, schilderde ik hetgeen hierboven, zoals ik het ervaren had. God zorgt er altijd voor dat de dingen een positieve draai krijgen."
Dit is een vertaling van de tekst bij de vreemde afbeelding die we vandaag tonen. Deze aquarel is een visuele representatie van Albrecht Dürers nachtmerrie. Het is een uniek meesterwerk - ik herinner me geen vergelijkbaar stuk dat tijdens of na de renaissance is gemaakt door enig ander kunstenaar. Tegenwoordig wordt dit werk bewaard als onderdeel van een collectie van de Kunstkamer van het Kunsthistorisches Museum in Wenen (Oostenrijk). Momenteel wordt het tentoongesteld tijdens de tentoonstelling "Gedurende de nacht" samengesteld door de populaire schrijver en kunstenaar Edmund de Waal. Nu heb ik zeker een goede reden om Wenen te bezoeken :)