Franz von Stuck
Stuck was een van de oprichters van de Secession in München, 1892. In 1895, het jaar waarin dit schilderij werd geschilderd, werd hij benoemd tot professor aan de Academie voor Schone Kunsten, waar Kandinsky en Klee beiden zijn leerlingen werden. Hij was de belangrijkste exponent van de raadselachtige denkbeeldige wereld van symboliek, een model dat moet worden gevolgd door de onderzoekers van de schilderkunst in het eind van de 19e eeuw in München. De dodelijke omhelzing van de femme fatale, de sensueel aantrekkelijke, demonische vrouw is een thema dat vaak terugkomt in zijn werken. Elk stilistisch apparaat - de compositie gepropt in een strakke, smalle ruimte, de ruwe kleuren (die helaas in de loop van de tijd donkerder zijn geworden) en de omvangrijke modellering - versterken de passies van het beeld.
In de Griekse traditie heeft de sfinx het hoofd van een mens, de heupen van een leeuw en soms de vleugels van een vogel. Het wordt als verraderlijk en genadeloos beschouwd. Degenen die het raadsel ervan niet kunnen beantwoorden, ondergaan een lot dat typerend is voor dergelijke mythologische verhalen, aangezien ze worden gedood en opgegeten door dit vraatzuchtige monster. Deze dodelijke versie van een sfinx komt voor in de mythe en het drama van Oedipus. Interessant is dat de Egyptische sfinx typisch wordt weergegeven als een man (een androsphinx), en als welwillend werd beschouwd, maar een woeste kracht had zoals de kwaadaardige Griekse versie. Beiden werden gezien als bewakers die vaak de ingangen van tempels flankeerden. Harry Potter-fans zijn misschien in de war, aangezien JK Rowlings versie van de sfinx Egyptisch maar vrouwelijk is.
Dit schilderij is een groots melodrama geschilderd in een gloed van vurig rood. Opgesloten in een hartstochtelijke kus drukt de sfinx haar lippen als een vampier tegen de man, alsof ze het leven uit hem wil zuigen. Het was een gedicht van Heinrich Heine dat Stuck inspireerde om deze triomf van de vrouw op de man te schilderen. In de 19e eeuw verbeeldde de sfinx verschillende vormen van strijd: de strijd tussen dierlijke instincten en het intellect, het eeuwige conflict tussen man en vrouw, of de zoektocht naar de betekenis van het menselijk bestaan. Daar ligt de sfinx, dit keer een betoverend mooie vrouw, op een lage rots. Met de klauwen van haar leeuw omklemt ze het lichaam van de ongelukkigen, die op zijn knieën is gezonken, terwijl haar lippen tegen het zijne drukken. Het schilderij baarde opzien in München. De politie beval dat alle reproducties uit de ramen van kunstgalerijen werden verwijderd. Het schilderij werd beschouwd als een universeel symbool van de passie die tot ondergang leidt. Je hebt een lange weg afgelegd, schat!
- Clinton Pittman