De Verlaten Pop

Precies op deze dag in 1865 werd de Franse schilder Suzanne Valadon geboren. Ze maakte krachtige, onconventionele en soms controversiële figuurschilderingen, vaak van vrouwelijk naakt. Ze had geen formele opleiding, maar assimileerde verschillende artistieke en intellectuele zorgen van de 19e en begin 20e eeuw uit direct contact met kunstenaars zoals Edgar Degas, Pierre Puvis de Chavannes, en Henri de Toulouse-Lautrec.

In De Verlaten Pop (1921) verbeeldt de Franse schilderes Suzanne Valadon (1865-1938) een intiem tafereel met een sterke psychologische sfeer. Zittend op een bed droogt een volledig geklede vrouw een meisje af. Het meisje, slechts gekleed in een roze haarlint, keert zich af van de vrouw en lijkt zichzelf te inspecteren in een handspiegel. De roze strik komt terug in het haar van de pop, een symbool van de kindertijd vergeten op de vloer bij het bed. Deze visuele verbinding, gecombineerd met het rijpende lichaam van het meisje, suggereert dat dit een overgangsmoment is in haar jonge leven.

Hoewel we weten dat de hier geportretteerde figuren de nicht van Valadon en de moeder van het meisje zijn, onthoudt de kunstenaar zich ervan om dit als een portret te identificeren. Zo vertelt het schilderij een meer universeel verhaal over de reis van een meisje van de kindertijd tot aan de puberteit, wat bij veel kijkers weerklinkt.

Dit olieverfschilderij is een voorbeeld van de volwassen stijl van Valadon: levendige kleuren, donkere contouren, textielpatronen en vereenvoudigde vormen met lastige houdingen en vervormde anatomie. Ze had geen formele opleiding, maar assimileerde zoals eerder genoemd verschillende artistieke en intellectuele zorgen van de 19e en begin 20e eeuw uit direct contact met kunstenaars.

National Museum of Women in Arts, dankjulliewel voor het verhaal en de reproductie!