Dit speelse werk werd in 1975 gemaakt door Boris Bućan (Zagreb, 1947) als onderdeel van zijn reeks "spontane artistieke reacties", maar eigenlijk worden in dit werk de fundamenten van de beeldende kunst, haar contexten, betekenissen en gevolgen met nieuwe ogen bekeken. Bućan kiest en gebruikt vrijelijk de namen van kunstenaars uit de recente en vroegere kunstgeschiedenis: op die manier plaatst hij ze in de context van een hedendaagse gemeenschappelijke tentoonstelling en herschikt hij kunstpuzzels, waar hij een beperkte "gebruiksaanwijzing" bijvoegt.
Door objecten te nemen uit het dagelijks leven (een schaakbord en -stukken) toont Bućan dat hij graag de esthetische criteria overboord gooit. Door het gebruik van Mondriaan-achtige kleurvlakken, introduceert hij in het object neoplasticistische elementen van ritme, abstracte ruimtelijkheid en perceptie van beweging. Tegelijk provoceert hij op een kritische manier en haalt hij bepaalde artistieke standpunten uit de avant-gardeperiode onderuit. Ook geeft hij een analytische herinterpretatie van de creatieve processen van andere kunstenaars, met een typisch Bućan-achtig vleugje humor.
Het grootste deel van Bućans oeuvre is gewijd aan het ontwerpen van affiches. Vanaf het prille begin van zijn loopbaan in het midden van de jaren zestig ontwierp hij affiches en hij daarvoor maakte hij gebruik van referenties uit de massacultuur, het dagelijks leven en tal van historische kunststijlen. In het medium affiche vond hij een unieke manier om de verhoudingen en grenzen tussen artistieke autonomie en sociale context en de regels van de beeldende kunst en design opnieuw te onderzoeken en de komende generaties kunstenaars te laten zien dat deze grenzen voortdurend moeten worden verlegd.
Wil je meer weten over Duchamp, de kunstenaar waarbij Bućan zijn inspiratie haalde, lees dan over de vier "Readymades" van Marcel Duchamp die je zou moeten kennen - in ons online tijdschrift @DailyArtMag!