De Geboorte van Venus was in 1863 een van de grote successen van de Parijse Salon. Dit schilderij, dat kenmerkend is voor de virtuoze techniek van Cabanel, is een perfect voorbeeld van de populaire en officiële artistieke smaak van die periode.
Zoals we kunnen lezen op de website van het Musée d'Orsay: "Cabanel nam een beroemde episode uit de klassieke mythologie als onderwerp, wanneer Venus werd geboren uit zeeschuim en aan land wordt gedragen. Dit thema, dat in de 19e eeuw erg populair was, bood sommige kunstenaars de mogelijkheid om erotiek te introduceren zonder de publieke moraal te beledigen, onder het voorwendsel een klassiek onderwerp te vertegenwoordigen. Voor Cabanel is het mythologische thema inderdaad een voorwendsel voor de uitbeelding van een naakte figuur die, hoewel geïdealiseerd, toch in een wulpse pose wordt afgebeeld."
Émile Zola hekelde deze dubbelzinnigheid: "De godin, verdronken in een zee van melk, lijkt op een heerlijke courtisane, maar niet van vlees en bloed - dat zou onfatsoenlijk zijn - maar gemaakt van een soort roze en witte marsepein."
Dit is een klassiek motief in een 19e eeuwse versie. Wat vind jij ervan? Hier vind je een paar andere afbeeldingen van Venus in de kunst.