De suggestieve, visionaire en soms nachtmerrieachtige beelden van Odilon Redon laten amper vermoeden dat hij een tijdgenoot was van de impressionistische schilders. Omdat hij de visuele objectiviteit van de impressionisten weinig uitdagend en beperkend vond, legde hij liever de nadruk op de onzichtbare, onderbewuste elementen van het bestaan. De symbolistische schilders en les Nabis, die Redons mystieke interpretaties van de essentie van het leven aantrekkelijk vonden, zagen hem uiteindelijk als hun mentor in de jaren 1890. Pierre Bonnard schreef hoe hij Redon bewonderde om de manier waarop hij "twee bijna tegengestelde kenmerken verbond: een zeer zuivere plastische substantie en een zeer mysterieuze expressie". Mysterie werd waarschijnlijk rond 1910 geschilderd, tijdens de laatste fase van Redons carrière, toen hij het fluweelzachte zwart van zijn vroegere creaties achter zich had gelaten en voornamelijk in kleur werkte om rustiger beelden te maken. De ongrijpbare betekenis van het schilderij leent zich voor verschillende interpretaties, wat de titel bijzonder toepasselijk maakt. Zoals Redon in 1902 schreef: "De betekenis van mysterie is om altijd dubbelzinnig te zijn... om vormen (te hebben) die afhankelijk van de gemoedstoestand van de toeschouwer zullen zijn of worden."
In het artikel van DailyArt Magazine van vandaag kan je lezen over de noir wereld van duisternis van Odilon Redon...