Allan Ramsay
Het succes van het portret van George als Prince of Wales door Ramsay leidde tot deze grote opdracht. De elegante pose benadrukt zowel de waardigheid als de gereserveerdheid van de jonge koning. Ramsay's schatplichtigheid aan de Franse kunst van zijn tijd is overduidelijk. In het schilderij van George III door Ramsay is het gezicht zelfverzekerd neergezet door gebruik te maken van een grijze onderschildering. De huid wordt verlevendigd door kleine toetsen van vermiljoen en de dikte van de structuur van de mantel wordt briljant gesuggereerd, inclusief het gereflecteerde licht op de hermelijn. Deze succesvolle combinatie van gratie en statigheid werd gevolgd door andere opdrachten van de koninklijke familie. De kracht van Ramsay's positie in de houding van de koning wordt geïllustreerd door de weigering van George op de suggestie van een andere kunstenaar met de woorden: “Mr. Ramsay is mijn schilder, mijn Heer.”
In 1739 trouwde Ramsay met Anne Bayne, de dochter van Alexander Bayne of Rires, maar zij overleed al vier jaar later en geen van hun drie kinderen bereikte volwassenheid. Een paar jaar later was Margaret Lindsay, oudste dochter van Sir Alexander Lindsay of Evelick, een van Ramsay’s tekenende leerlingen. Ramsay veroorzaakte een schandaal toen hij Margaret schaakte en zij in Edinburgh trouwden. Margaret’s vader heeft haar nooit vergeven dat zij met een kunstenaar trouwde, maar Ramsay vertelde Sir Alexander dat zijn enige motief voor het huwelijk was: “mijn liefde voor uw dochter, die, zo besef ik, recht heeft op veel meer dan ik ooit aan haar kan geven.” Zij kregen drie kinderen uit hun lange en gelukkige huwelijk.
Ramsay en zijn nieuwe echtgenote verbleven van 1754 tot 1757 samen in Italië, en gingen naar Rome, Florence, Napels en Tivoli om onderzoek te doen, te schilderen en oude meesters, oudheden en archeologische vindplaatsen te tekenen. Hij verdiende zijn inkomen met het schilderen van portretten van jongelieden op hun Grand Tour. Na hun thuiskomst werd Ramsay benoemd tot opvolger van John Shackleton als Hoofdschilder in gewone dienst voor George III, waarmee hij Thomas Hudson versloeg voor deze positie. De koning gaf opdracht voor zoveel portretten – die werden geschonken aan ambassadeurs en koloniale gouverneurs – dat Ramsay gebruikmaakte van talrijke assistenten.
Ramsay was een vriend van Samuel Johnson, die over hem zei: “Ik houd van Ramsay. Je vindt geen andere man die in een gesprek meer instructie, meer informatie en elegantie legt dan Ramsay.”
- Clinton Pittman
P.S. Hier kun je lezen over de Britse koninklijke portretten.