Carl Friedrich Seiffert
Het is tijd om het wat kalmer aan te doen!
"Zij droomden allen over deze grot en, waarlijk, de beloning voor hun ontdekking kon alleen maar worden onthuld door schilders en dichters uit de verre tijd van diegenen die zochten naar de wonderbaarlijke, poëtische blauwe bloem tussen de watergeesten in de diepte", zo merkte Ferdinand Gregorius in 1880 op terwijl hij terugkeek naar dit romantische beeld.
De Blauwe Grot werd reeds in de oudheid bekend, en werd beschouwd als een oord dat bewoond werd door demonen. De jonge schilder August Kopisch, die in augustus 1826 naar Capri trok, liet zich niet afschrikken door dit bijgeloof. Tesamen met zijn vriend Ernst Fries ontdekte hij de grot met haar sprookjesachtige spel van licht en kleur. Op 17 augustus 1826 schreef hij in het gastenboek van de hotelier Pagano: "Wij noemden het de Blauwe Grot (la grotta azzura) omwille van het licht dat vanuit de diepte van de zee de hele weidse blauwe ruimte deed oplichten. De bezoekers worden geraakt door het zien van het blauwe vuur-achtige licht dat door het water in de grot schemert, elke golf lijkt een afzonderlijke vlam". De kunstenaars tekenden en schilderden de grot; Kopisch beschreef en publiceerde zijn ervaringen meerdere malen. Sinds haar herontdekking is de Blauwe Grot een van de belangrijkste toeristische attracties op het eiland geworden. Talloze schilders kozen dit natuurspektakel als onderwerp voor hun werken, zo ook Carl Friedrich Seiffert, die zich, na zijn reis naar Italië, steeds meer op zuiderse landschapsmotieven zou richten.
Wij kunnen jullie met dit zeer romantische schilderij laten kennismaken dankzij de Alte Nationalgalerie in Berlin.
PS Indien je van de sfeer van dit schilderij houdt, zal je zeker genieten van deze prachtige berglandschappen van Ferdinand Hodler. <3