Om eerlijk te zijn, had ik deze van Gogh nog nooit eerder gezien. Tegen het eind van 1889 schilderde van Gogh hier drie versies van. Deze hangt in het Metropolitan Museum of Art in New York. Een andere kan je in de National Gallery of Art in Washington, D.C. bewonderen en nog een andere vind je in de B. & E. Goulandris Foundation in Athene.
Vincent beschreef zijn eerste als een natuurstudie, meer gekleurd en met meer plechtige tonen (Goulandris Foundation) en de tweede als een studio uitvoering in een ‘zeer discrete reeks’ kleuren (National Gallery of Art, Washington, D.C.). Dit werk, het meest uitgewerkte en gestileerde van de drie, was bedoeld voor zijn zus en moeder aan wie van Gogh schreef: ‘Ik hoop dat u dit schilderij van de vrouwen in de olijfbomen mooi vindt - Ik stuurde (een) tekening ervan naar Gauguin, … en hij vond het goed…’
Vincent van Gogh maakte minstens 15 schilderijen van olijfbomen, meestal in 1889 in Saint-Rémy-de-Provence, alwaar hij zich vrijwillig liet opnemen in een instelling. Van mei 1889 tot mei 1890 schilderde hij de tuinen van de instelling en wanneer hij toestemming kreeg om naar buiten te gaan, schilderde hij de olijfbomen, de cipressen en de tarwevelden in de buurt. De schilderijen van de olijfbomen hadden voor van Gogh een speciale betekenis. Zij tonen de relatie tussen mens en natuur via de cycli van het leven, het oogsten en de dood. Bovendien is het een voorbeeld van hoe individuen door interactie met de natuur verbinding kunnen maken met het goddelijke.
P.S. Vincent van Gogh was gefascineerd door het werk van andere kunstenaars die hij ook vaak kopieerde. Kijk hier wat hij ervan maakte!