Santiago Rusinol and Ramon Casas
Elkaar portretteren was iets dat impressionistische schilders enorm aansprak.
De vriendschap tussen Rusiñol en Casas bracht hen ertoe naar Sant Benet de Bages af te reizen in de zomer van 1890. Deze reis viel samen met het ontstaan van dit werk dat door beide vrienden geschilderd werd. Het was echter niet de eerste maal dat zij elkaar schilderden, zij deden het telkens onafhankelijk van elkaar; dit werk is dus het enige dat door vier handen gemaakt werd. Op de voorgrond zien we Rusiñol terwijl Casas op de achtergrond verschijnt. Die laatste schilderde waarschijnlijk de achtergrond omdat de stijl ervan overeenkomt met hoe hij destijds schilderde. De twee figuren zitten in de schaduw en vermijden het licht. Dat wordt enkel weergegeven op de heldere muur op de achtergrond.
Dit werk werd tentoongesteld op de 'Expo Rusiñol, Casas en Clarasó' die gehouden werd in de Sala Parés in oktober 1890. Vele andere tentoonstellingen volgden hierop. De laatste ervan werd gehouden in maart 1931, drie maanden voor het overlijden van Rusiñol. Het weekblad L'Esquella de la Torratxa omschreef dit werk als volgt: "Een vreedzame uitdaging. De twee bevriende kunstenaars hebben zich opgesteld met hun borstels als wapens en dagen elkaar uit om te kijken wie de andere beter zou kunnen schilderen ... zij hebben beiden gewonnen want zij zijn er in deze speelse test beiden even succesvol uitgekomen."
Wij tonen jullie het schilderij van vandaag met dank aan het Cau Ferrat Museum. : )
PS Over vriendschap gesproken, hier kan je lezen over vrouwelijke vriendschapsambities en feminisme in het 19e-eeuwse Stockholm.