Waterlelies

De jaren tussen de zomer van 1914 tot aan Monet's overlijden vormen een periode van uitzonderlijke activiteit in de carrière van de kunstenaar. Alhoewel men hem ervan verdenkt verscheidene canvassen vernietigd te hebben uit frustratie – vernietigd met een laars, mes of zelfs verbrand – blijven er niettemin toch 200 doorgaans grote schilderijen over uit deze periode. Het overgrote deel ervan maakt deel uit van de uitgebreide cyclus van waterlelies.

Waterlelies, het werk dat we vandaag presenteren, is behoorlijk groot. Deze reeks werken werd geschilderd in de open lucht; Monet zette de kaders op met behulp van zijn tuinmannen. Een foto genomen in de zomer van 1915 toont ons Monet naast de vijver, zittend op een hoge stoel in de schaduw van een enorme parasol en werkend aan een van deze grote studies.

De frisse spontane schilderstreken van het schilderij van vandaag, de speciale beleving ervan, waaronder enkele ongewone, bijna opdringerige compositiekenmerken, suggereren dat eraan begonnen was alvorens het onderwerp was bepaald. Monet begon aan dit schilderij door de ronding van de oever aan zijn voeten op te zetten in een vertikaal vlak blauw verf. Mogelijks werd deze aanvankelijk gesuggereerd door de schaduw van de Japanse brug in het water of was de vijverwal vervolgens overschilderd aan de binnenzijde van de boog met korte krachtige kwaststreken in groenen en gelen die de grasrand op de oever zelf duidelijk aangeven. Dit  is een ongewoon sterk en karakteristiek voorgrondelement in Monet's vijverstudies. Vaker is het de donkere reflectie van overhangende bomen, of zijn het de franjes van de irissen en agapanten die op de vijveroevers groeien die de uitgestrektheid van de vijver omlijsten zonder de eindeloosheid van het wateroppervlak te onderbreken. 

Wil je je nog verder verdiepen in de super interessante en abstracte laatste jaren van Monet's leven, kijk dan zeker onze Mega Impressionism Course. :)

PS Hier kan je er een idee van krijgen hoe het er door ogen van Monet uitgezien kan hebben.