Rozen

Van Gogh schilderde Rozen vlak voordat hij werd ontslagen uit de inrichting in Saint-Rémy. Hij dacht dat hij kon leven met zijn ziekte en met zichzelf. Schilderen speelde in dit genezingsproces de hoofdrol. In de laatste drie weken van zijn herstel, schreef hij aan zijn broer Theo dat hij had 'gewerkt als in een koortsaanval. Enorme bossen bloemen, paarse irissen en grote boeketten rozen...'

Dit is een van de twee rozenschilderijen die Van Gogh destijds maakte. Het behoort tot zijn grootste en mooiste stillevens, met een uitbundig boeket in volle bloei staande rozen. Soms kende hij bijzondere betekenissen toe aan bloemen, maar hij had geen bijzondere band met rozen. Het is echter duidelijk dat Van Gogh alle bloeiende planten zag als een feest van geboorte en vernieuwing. Vervuld van het leven. Dat gevoel wordt hier benadrukt door het frisse voorjaarsgroen van de achtergrond. De golvende lijnen van de verf, aangebracht in diagonale kwaststreken, verlevendigen het doek en zetten luister bij aan de gekrulde vormen van de bloemen en de blaadjes. Oorspronkelijk waren het roze rozen en vormden zij een contrast in complementaire kleuren met het groen, maar de kleur van de rozen is vervaagd. Zulke combinaties van complementaire kleuren fascineerden Van Gogh. De verf is erg dik aangebracht, zo dik dat hij beide rozenschilderijen achterliet toen hij op 16 mei 1890 Saint-Rémy verliet. Aan Theo verklaarde hij 'deze doeken hebben een volle maand nodig om te drogen, maar de verpleger heeft het op zich genomen om ze mij na te sturen na mijn vertrek.' Op 24 juni kwamen ze in Auvers aan.

Als jij net zoveel houdt van Van Gogh als ik, kijk dan eens naar onze DailyArt prints. Hier kun je schitterende kleurenafdrukken vinden van Van Goghs meesterwerken.

PS Denk je dat Van Goghs passie voor de kunst tot zijn dood heeft geleid of dat die juist zijn leven redde? Hier is een andere kijk op zijn geestelijke gezondheid.