Bernardo Bellotto was een neef van Canaletto, een schilder die bekend stond om zijn geïdealiseerde gezichten op Venetië. Samen maakten zij veel geschilderde veduta (stadsgezichten) voor toeristen die Venetië aandeden op hun Grand Tour door Italië. Zij kochten dit soort schilderijtjes als souvenir en teken van hun culturele beschaving. In dit architectonische beeld van Venetië en het Canal Grande, toonde Bellotto een dwarsdoorsnede van de Venetiaanse burgerij die handel dreef op een zonnige ochtend.
Vanuit het oosten valt het licht op het Palazzo Pisani Gritti, met zijn gebogen ramen en geschilde voorgevel. Een Venetiaanse gebedskistje, dat plaats geboden kan hebben aan een religieus icoon, hangt links onder de gebogen ramen van het gebouw, dichtbij het kanaal, zodat passanten bij aankomst of vertrek even halt konden houden voor een klein gebed. Het beeld van de barokke kerk van Santa Maria della Salute, dat de rechteroever domineert, wordt weerspiegeld in het kanaal. Daarnaast, achter een in de schaduw liggende rij huizen, straat de gothische gevel van de abdij van San Gregorio. Helemaal rechts zien we de Dogana ofwel het douanegebouw. Gondels en veerboten, vervoermiddelen die tegenwoordig nog steeds in gebruik zijn, varen over het water tussen de beide oevers. De monding van het kanaal, waar zeewaardige schepen de stad binnenkomen of verlaten, is in de verte zichtbaar.