Beukenbos I

Vandaag tonen we het laatste schilderij in het kader van onze speciale maand met de collectie van de Staatliche Kunstsammlungen Dresden. En vandaag is het ook de allerlaatste dag van de voorverkoop van onze DailyArt kalenders voor 2024 met 25% korting.

Gustav Klimt, wiens schilderijen van vrouwen representatief zijn voor de Weense Secession in de jaren rond 1900, begon pas laat in zijn carrière met het schilderen van landschappen. In Seewalchen am Attersee, waar hij vanaf 1898 's-zomers verbleef, schilderde hij naar eigen zeggen een 'klein beukenbos (in de zonneschijn), waarin zich ook enige naaldbomen bevonden.' De kunstenaar bouwde als zoeker een uit karton gesneden vierkant dat hij zodanig voor zijn oog hield, dat de hemel en de horizon vrijwel geheel buiten zijn blikveld vielen.

In de harmonische compositie van Beukenbos I valt geen verdwijnpunt te zien. Een zorgvuldig geschilderd groepje bomen, waarschijnlijk berken en espen, vult vanaf de hooggeplaatste horizon het beeld. Het licht valt op het gebladerte, dat is geschilderd in kwaststreken en dotjes verf, karakteristiek voor het impressionisme. De verf is dun aangebracht, de kleurwaarden zijn evenwichtig en Klimt heeft contrasten tussen licht en donker vermeden. Zo maakt het schilderij als geheel een delicate indruk. De minerale glans van het gebladerte, het vlekkerige boomschors en de speelse zonvlekken sieren het gehele oppervlak.

Met zijn in 1901 gemaakte schilderijen van dennenbomen, die al eenzelfde ritme lieten zien met boomstammen als thema, ging Klimt verder met zijn symbolische atmosferisch geladen landschappen die zo kenmerkend waren voor de periode rond 1900. In Beukenbos I bevindt hij zich zo dichtbij de natuur dat zijn verlangen om te stileren en te experimenteren ondergeschikt raakte aan de magie die hij waarneemt.

PS Iedereen kent De Kus en De vrouw in goud. Maar wedden dat je deze prachtige portretten en zijn echt unieke schilderijen van bomen niet kent!