Heb je wel eens van Hale Asaf gehoord? Ik niet, om eerlijk te zijn, en dat is een groot gemis. Ik wijt het aan mijn opleiding kunstgeschiedenis die toegespitst was op Europese kunst!
Hale Asaf werd, net als veel vrouwelijke Turkse schilders uit haar tijd, geboren in een welgestelde Ottomaanse burgerlijke familie. Zij groeide op in een meertalige omgeving. In 1919 reisde ze naar Rome, een reis die haar leven zou veranderen. Ze verbleef er bij haar tante, de beroemde schilder en kunstleraar Mihri Rasim, en kreeg er haar eerste tekenlessen. Twee jaar later werd ze toegelaten tot de Pruisische Kunstacademie in Berlijn, maar financiële beperkingen dwongen haar in 1924 terug te keren naar Istanbul. Na haar afstuderen en de toekenning van een nationale beurs om in Europa verder te kunnen studeren, reisde ze begin 1926 naar München om in het atelier van Lovis Corinth te gaan werken. Helaas werden haar aspiraties beknot door aanhoudende gezondheidsproblemen die haar haar hele leven parten zouden spelen. In 1931 vestigde Hale Asaf zich in Parijs, samen met haar partner, de antifascistische Italiaanse auteur Antonio Aniante. Deze levendige periode werd gekenmerkt door financiële problemen, maar artistiek gezien was het een vruchtbare tijd omdat ze zich onderdompelde in de intellectueel stimulerende kunstscene.
Hale Asaf woonde, studeerde en werkte in verschillende steden en ateliers. Ze combineerde veel verschillende stijlen en technieken om haar artistieke persoonlijkheid te ontwikkelen want zij wilde niet louter imiteren maar een onafhankelijk kunstenaar blijven. Haar favoriete onderwerpen waren zelfportretten, portretten van goede bekenden, landschappen en stillevens. Intense, zichtbare penseelstreken, levendige kleuren en geometrische maar harmonieuze en naturalistische vormen kenmerken haar werken. In haar portretten zien we vaak achtergronden in contrasterende vlakken van lichte en donkere tinten, een krachtige manier om de emoties van de geportretteerde tot uiting te brengen.
Tragisch genoeg stierf Hale Asaf op 33-jarige leeftijd en gedurende lange tijd wist men niet wat er met haar werk was gebeurd. Vandaag de dag bevinden deze werken zich voornamelijk in privécollecties.
PS Wil je meer weten over grote vrouwelijke kunstenaars? Kijk dan eens naar onze set van 50 ansichtkaarten van vrouwelijke kunstenaars.
PPS Hier zijn de tien beroemdste zelfportretten van vrouwelijke kunstenaars. Ken je ze allemaal?