Hubert Robert
Toen Hubert Robert dit schilderij tentoonstelde op de Salon de Paris in 1785, werd zijn werk alom geprezen en kreeg het enthousiast lof toegezwaaid van Diderot. Deze reactie was niet verwonderlijk, omdat het schilderij zijn esthetische kijk consolideerde en tegelijk aansloot bij de fascinatie in die tijd voor het "sublieme".
Roberts artistieke pad werd gevormd tijdens zijn verblijf in Rome, waar hij van 1754 tot 1765 woonde. Daar veranderde hij van landschapskunstenaar in een gerenommeerd schilder van architecturale scènes, wat hem de bijnaam Robert des ruines opleverde.
De keuze om de Grote Brand van Rome in 64 n. Chr. af te beelden, bood Robert de mogelijkheid om zijn passie voor het weergeven van architectuur te combineren met de smaak voor het sublieme van die tijd - een stijl die vaak sterke emoties opriep. Deze ramp duurde in totaal negen dagen en in de nasleep van de brand was 71% van Rome verwoest (10 van de 14 districten).
Volgens Tacitus en de latere christelijke traditie gaf keizer Nero de christelijke gemeenschap in de stad de schuld van de verwoesting en startte daarmee de eerste vervolging van het rijk tegen de christenen. Andere historici uit die tijd gaven Nero's incompetentie de schuld, maar historici zijn het er nu over eens dat Rome zo dicht opeengepakt was dat een brand onvermijdelijk was.
Laten we teruggaan naar het schilderij. De brand van Rome is opgebouwd rond een dramatisch tegenlichteffect dat de compositie tot een geheel maakt en meer laat zien dan alleen een historische gebeurtenis. Het werk verbeeldt de botsing tussen twee kolossale krachten - de geschiedenis en de natuur - gesymboliseerd door het verschil in schaal. Door deze spanning wordt Rome zowel verheerlijkt als vernietigd.
In deze compositie gebruikt Robert zijn kenmerkende vocabulaire van tempelgevels en bogen, waarmee hij een immens kader creëert voor het menselijk drama binnen het bredere historische verhaal. De beslissing om uitsluitend vrouwelijke figuren te laten vluchten voor het vuur verhoogt de emotionele intensiteit van het tafereel. Het antieke standbeeld in het midden is geplaatst boven een moeder die haar kind de trap afleidt en plaatst symbolisch twee sferen naast elkaar: het antieke en het moderne, het goddelijke en het aardse.
PS Als je een fan bent van tijdloze klassiekers uit de westerse kunst, mag je onze set ansichtkaarten met 50 Grote Meesterwerken niet missen! 50 iconische schilderijen, perfect om te delen of om te bewaren. Bekijk de set in de DailyArt Shop!
PPS Hubert Robert was gefascineerd door ruïnes. Ontdek de mysterieuze schilderijen van Robert des ruines.