De naaister

Diego Velázquez wordt algemeen gezien als een van de grootste meesters van Europa in de 17de eeuw. In 1623 op z'n 24ste, had hij reeds een prestigieuze positie als hofschilder van Filips IV in Madrid. In de veertig jaar daarna schilderde Velázquez vernieuwende portretten van de monarch en de koninklijke familie. In zijn vrije tijd schilderde hij onderwerpen die zijn aandacht trokken, zoals het werk dat we vandaag presenteren.

Velázquez' observatie van licht en de effecten ervan op vormen bracht hem ertoe afstand te nemen van het dramatisch tenebrisme - gekarakteriseerd door sterke contrasten tussen licht en schaduw - die zijn vroegere werk kenmerkt. In de plaats daarvan ontwikkelde hij een zachtere, meer genuanceerde stijl. In De naaister is er geen enkel deel van de compositie in het duister gehuld. Velázquez gebruikte een zacht, natuulijk licht en transparante schaduwen om de vlakken in een gezicht te definiëren, de ronding van een boezem te sculpteren en de repetitieve, delicate beweging van een hand te suggeren.

De onafgewerkte staat van het werk legt het artisitieke proces van Velázquez bloot. Hij begon met een grijs-groene basislaag. Daarna schetste hij de belangrijkste vormen van de compositie in donkere verf, vulde grote vlakken in dikke ondoorschijnende kleuren en verfijnde het beeld gradueel. Het gezicht, het enige deel van het schilderij dat af oogt, is weergegeven in transparante lagen vernis waarmee hij het effect creëerde van zacht diffuus licht. Deze techniek laat Velázquez' beheersing van het realisme zien en zijn vaardigheid om zijn werk een levensechte vitaliteit te geven.

PS Vergeet onze Nieuwe Maanjaarsverkoop niet! Het stopt al snel dus grijp je kans om met 40% korting kunstzinnige items te kopen in onze DailyArt Shop!

PPS We hebben de 5 beste werken van Diego Velasquez geselecteerd. Ken je ze allemaal?