Horace Pippin
Horace Pippin was de kleinzoon van voormalige slaven en de zoon van een huishoudster en een boer. Hij kreeg geen artistieke opleiding, toch maakte hij in 1930, op 43-jarige leeftijd zijn eerste olieverfschilderij. Pippin liep een ernstige blessure op aan zijn rechterschouder toen hij in de Eerste Wereldoorlog diende bij het All-Black 369ste Regiment. Deze verwonding dwong hem zijn schilderstechniek aan te passen. Hij had zijn penseel in zijn rechterhand en stuurde die met zijn linker. Met deze nauwgezette werkmethode maakte Pippin werken die zijn ervaringen in de oorlog reflecteren. Daarnaast schilderde hij ook het alledaagse leven van Afro-Amerikanen dat hij kende uit zijn kindertijd, buitenscènes, stillevens, religieuze thema's en portretten.
In het werk van vandaag zien we Pippin's opmerkelijke gave om met een beperkt kleurenpalet een instictief gevoel voor design aan de dag te leggen. Dunne lagen wit pigment stellen een zware sneeuwval voor waardoor een plattelandsdokter zijn paard en overdekte kar leidt, waarschijnlijk op weg naar een patient. Pippin schilderde de sneeuw eerst in een grijzige kleur maar overschilderde het met helderder wit - sporen van het grijs zijn te zien rond zijn handtekening in de rechterondergrond. De gekartelde snede van een klein beekje verankert de voorgrond, terwijl de delicate patronen van naakte takken de ijzige, nachtelijke setting benadrukken. Een duidelijk pad strekt zich uit in de verte waarin de voetsporen van de tocht van de arts te zien zijn. Het werk is een ode aan de veerkracht en de toewijding van de plattelandsdokter.
PS Ontdek de unieke kunst van Horace Pippin en het verhaal achter zijn bekendheid.