De Deens-Noorse kunstenaar Johan Christian Dahl wordt beschouwd als de eerste romantische schilder in Noorwegen en de vader van de "gouden eeuw" van de Noorse schilderkunst. In 1811 verhuisde hij van zijn geboortestad Bergen naar Kopenhagen waar hij op 23-jarige leeftijd een opleiding begon aan de Academie voor Schone Kunsten om landschapsschilder te worden. Hij werd een toegewijd landschapsschilder en maakte plein air oliestudies, gedetailleerde vergezichten en creatieve landschappen zowel uit het geheugen als gebaseerd op de werken van Hollandse meesters.
In 1818 reisde Dahl naar Dresden waar hij onder de indruk was van Caspar David Friedrich, de Duitse romantische landschapsschilder. Op uitnodiging van de Deense prins Christian Frederick reisde Dahl naar Rome en Napels waar hij olieschetsen maakte en zichten op Italiaanse plaatsen schilderde. Na zijn terugkeer in 1821 bleef hij de rest van zijn leven in Dresden wonen, in de nabijheid van Friedrich. Hij reisde vaak naar Noorwegen en Denemarken en stelde regelmatig tentoon in Kopenhagen.
Het werk dat we vandaag presenteren schilderde hij in januari 1827 in Dresden na een van zijn reisen naar Christiana (vandaag Oslo). Dit schilderij baadt in een nachtelijke, melancholische sfeer, een kenmerk van Friedrich's kunst, en integreert romantische motieven zoals een bewolkte maan, een rotsachtige fjord, mistige bergen, een spookschip voor anker, droognetten en een koppel dat de scène beschouwt, elementen die vaak voorkomen in Friedrich's werken. Dahl was eigenaar van een van Friedrich's meest bekende schilderijen, Twee Mannen die de Maan Overdenken.
PS Friedrich's kunst was uniek door de sfeer die hij oproept. Kijk hier naar 6 schakeringen van romantische griezeligheid in Caspar David Friedrich's schilderijen.