El Greco
Ooit zei men dat El Greco schilderde met een spaander van een houten kruis zonder het te verbeteren zodat "elke verfvlek aan God's wil beantwoordt". Terwijl dit verhaal niet op feiten berust legt het wel de essentie van zijn werk vast: het zijn koortsige visioenen die spontaan op lijken te komen vanuit losjes gedefineerde, ontstuimige vormen, ingegeven door een mystieke kracht. Toch is geen goddelijke ingreep, maar het diepe geloof en uitzonderlijke talent van de schilder dat een nieuwe eenheid creëert waarin het christendom wordt samengesmolten met de belangrijke schildertradities.
Domenikos Theotokopoulos, geboren op Kreta, was al een meester in icoonschilderen voordat hij geïnterreseerd raakte in de moderne westerse stijl van Titiaan en Tintoretto. Ondanks zijn reizen naar Venetië, Rome en uiteindelijk Spanje bleef hij toch "El Greco" - "de Griek."
In zijn weergave van Maria Magdalena legt El Greco het moment vast waarop de voormalig publieke vrouw tijdens een spirituele extase verandert in een trouwe volgeling van Jezus. Naar het voorbeeld van Titian perst hij haar transformatie in één enkel moment van openbaring. Maar waar Titiaan de scène in erotische ondertonen dompelt is El Greco's benadering transcendent: een verblindend licht zuivert Maria Magdalena en tilt haar bijna op uit haar fysieke verschijning. De schedel, symbool voor wereldse sterfelijkheid, is uit haar handen gegleden; de klimop, die het eeuwige leven voorstelt, rijkt naar de hemel. De koude, bleke tinten van het ochtendlandschap weerklinken de spirituele catharsis die uit haar moment van goddelijke verbinding straalt, waardoor een sfeer ontstaat die zowel etherisch als diep introspectief is
PS Als je kunst beter wil begrijpen, schrijf je dan in voor onze gratis online cursus. :)
PPS Wist je dat Maria Magdalena erg behaard was? Hier lees je waarom!