Carl Blechen was een Duitse landschapschilder. Na een opleiding als bankier begon Blechen zijn kunstenaarsloopbaan in 1822 aan de Kunstacademie in Berlijn. In 1835 werd hij hoogleraar aan deze academie op aanbeveling van de invloedrijke architect Karl Friedrich Schinkel, die zijn werk zeer bewonderde en zijn benoeming actief steunde. Blechen onderscheidde zich van andere schilders omdat hij zich afkeerde van de romantiek van zijn tijd en in plaats daarvan ijverde voor een baanbrekend nieuw realisme. Typisch voor zijn schilderijen zijn het stralende spel van licht en kleur en de delicate penseelstreken.
In 1832 gaf Frederik Willem III van Pruisen Blechen de bijzondere opdracht om het Palmhuis te schilderen, een door Schinkel ontworpen gebouw op het Pfaueninsel (Pauweneiland). Het was de bedoeling om een tweeluik te maken, dat de koning als geschenk wilde geven aan zijn dochter, de tsarina van Rusland. Blechen wijdde zich met grote zorgvuldigheid aan deze opdracht omdat er een groot persoonlijk belang mee gemoeid was. Hij werkte nauwgezet aan deze opmerkelijke studie en maakte daarnaast talloze tekeningen als voorstudie. Daarin legde hij het zonlicht vast dat overvloedig de ruimte binnenvalt, de tropische bloemen doet oplichten en een bedwelmende geur suggereert. De Indiase architectuurmotieven verlenen het tafereel een exotisch gevoel, dat nog wordt versterkt door de aanwezigheid van wachtende odalisken.
Ik dacht dat dit tafereel ons midden in de winter een beetje zou kunnen verwarmen :)
Als je geïnteresseerd bent in bloemen in de kunst, kijk dan eens naar onze set met 50 ansichtkaarten met Bloemen in de kunst. :)
PS Wil je nog meer zonlicht en natuur? Laten we dan deze prachtige tuinen in de kunst verkennen!