Syrena

Dokładnie 152 lata temu urodził się Edvard Munch. Nieprzemijającą sławę artysta zyskał dzięki swoim obrazom i grafikom - przede wszystkim Krzyku - które wyrażają izolację i niepokoje współczesnego stanu.

Syrena jest mało znana poza wąskim gronem ekspertów, ponieważ rzadko była wystawiana w muzeach czy galeriach. Norweski przemysłowiec i kolekcjoner Axel Heiberg zamówił Syrenę u Muncha w 1896 roku, kiedy artysta mieszkał w Paryżu, absorbując życie intelektualne miasta, rozwijając swoją pracę jako grafik. Podobnie jak inni awangardowi artyści związani z międzynarodowym stylem symbolistycznym, Munch był zainteresowany przedstawieniem emocji i lęków ludzkiej psychiki. Motywy metamorfozy, niepokoju i pożądania przenikają ten duży mural, zaprojektowany tak, aby zmieścił się pod spadzistymi krokwiami wielkiej sali w domu Heiberga w Lysaker w Norwegii.

Obraz przedstawia czarującą syrenę przebywającą w skąpanej w świetle księżyca zatoczce, widocznie w trakcie przemiany w kobietę. Przypomina nordyckie mity o syrenach jako melancholijnych istotach, które kochają ludzi, ale nie mogą wygodnie żyć na lądzie. Munch był prawdopodobnie pod wpływem tych tradycyjnych opowieści i Pani z morza, sztuki wielkiego norweskiego dramaturga Henrika Ibsena, która rozpoczyna się sceną malowania syreny w słonawej wodzie przez artystę. Pierwotnie to dzieło jest trapezoidalne, ale nie mogłam znaleźć odpowiedniego obrazu. Mam nadzieję, że wybaczycie, bo dziś przedstawiamy tylko jej szczegół (ale najważniejszy)!