Zazdrość

Jak głęboki był wpływ renesansowego mistrza Albrechta Dürera na współczesną grafikę europejską świadczy miedzioryt wykonany przez jego rodaka Heinricha Aldegrevera. Członek grupy Niemieckich Małych Mistrzów, który zasłużył sobie na to imię dzięki skrupulatnemu grawerowaniu w miniaturowym formacie, zaprojektował swoje motywy stylistycznie i formalnie w tradycji Dürera, a nawet wzorował się na swoim wielkim ideale. Jego cykle miedziorytowe są ikonograficznym zwierciadłem renesansowego wszechświata, skłonnego do systematyzacji i tworzenia lub obserwacji jego wewnętrznego (w tym moralnego) porządku w kategoriach miar i liczb. Zazdrość (Invidia) Aldegrever’a, rycina z cyklu alegorycznych przedstawień występków lub siedmiu grzechów głównych (wtedy też, jak teraz, pojawiają się one jako przeciwwaga dla Siedmiu Cnót), oparta jest na biblijnej symbolice liczbowej i chrześcijańskiej metaforze moralnej. Teologiczne i moralne znaczenie miedzianych rycin wyraża bogata symbolika artystyczna, która ilustruje negatywny charakter przedstawionej personifikacji: nieprzyzwoitą pozę Zazdrości na grzbiecie potwora, splecionego węża na fladze i skorpiona na heraldyce tarczy (są to zwierzęta, które podobnie jak grzech zatruwają ludzkość), nietoperz jako symbol ślepoty lub oszukiwania samego siebie spowodowanego zazdrością i tak dalej.