Kompozycja VIII

Solomon i Irene Guggenheim udali się w podróż po Europie wiosną 1929 roku. Przedstawieni Kandinsky'emu w studiu artysty w Dessau w Niemczech, Guggenheim zakupił Kompozycję VIII. Kandinsky uważał Kompozycję VIII za szczyt swoich powojennych osiągnięć. W tej pracy koła, trójkąty i elementy liniowe tworzą powierzchnię wzajemnie oddziałujących form geometrycznych. Znaczenie okręgów w tym obrazie zapowiada dominującą rolę, jaką odegrają w wielu późniejszych pracach. Kandinsky rozwinął abstrakcyjny styl, który odzwierciedlał utopijne eksperymenty artystyczne rosyjskiej awangardy. Nacisk na formy geometryczne, promowany przez artystów takich jak Kazimierz Malewicz, miał na celu ustanowienie uniwersalnego języka estetycznego. Prace Kandinsky'ego syntetyzowały rosyjską sztukę awangardową z liryczną abstrakcją, która zawiera dynamiczne elementy kompozycyjne, przypominające góry, słońce i atmosferę, które wciąż nawiązują do krajobrazu. Konflikt ten skłonił go do powrotu do Niemiec. W 1922 roku Kandinsky dołączył do wydziału Bauhausu, gdzie odkrył bardziej przyjazne środowisko. Uczył tam do 1933 roku, kiedy to nazistowski rząd zamknął Bauhaus i skonfiskował 57 prac Kandinsky'ego w ramach czystki "zdegenerowanej sztuki".