Węże wodne II

Klimt powrócił do tematu „zmysłowych kobiet w wodzie” w dwóch dziełach, znanych jako Węże wodne I oraz Węże wodne II. Węże wodne I to nie obraz olejny, a jego blade i nietypowe barwy są spowodowane użytym medium. Nie różni się zbytnio od wstępnych szkiców, których Klimt używał jako odniesienia, poza dodatkiem złotej farby, i zielono oraz złoto-listnej nici wplątanej między ciała kobiet. Jednoznacznie lesbijskie ujęcie jego modelek mogłoby być nieakceptowalne, gdyby zostało przedstawione jako zwykły portret. Jednakże, poprzez zmianę tytułu i nadanie mu alegorycznej tematyki, przez dodanie podobego do ryby węża wodnego za ciałami, zdobiąc każdą powierzchnię złotem oraz wzorami, Klimt zdołał ukazać swój obraz w Wiedniu, nie lękając się cenzury.