Luisa Casati

Na tym obrazie Kees van Dongen zastosował swoją sprawdzoną technikę wydłużonych postaci, dużych oczu i dziwnych, żywych, a zarazem mistycznych kolorów. Ponieważ słynął z portretowania bogatych i modnych dam oraz kobiet z towarzystwa, powiedział kiedyś: „Najważniejszą rzeczą jest wydłużenie sylwetek kobiet, a zwłaszcza wysmuklenie ich. Potem pozostaje już tylko powiększyć ich klejnoty. Są zachwycone”. Spójrzmy na kompozycję, na to, że Luisa została umieszczona po lewej stronie zamiast w centralnym miejscu, jak to zwykle bywa w portretach, i zauważmy, że bardzo interesujące jest to, jak odwróciła się plecami do widza, intrygując go jeszcze bardziej. Jej sylwetka jest wydłużona, ręce cienkie, talia drobna, i jeszcze ten zielonkawy kolor skóry, ten chorobliwy absyntowy odcień zieleni. Naszyjnik z pereł, czerwone buty na wysokich obcasach i cienki, zwiewny szal podkreślają jej mistyczną, zmysłową i rozmarzoną sylwetkę z całą jej dekadencją i awangardowym nastrojem, który po dziś dzień jest tak pociągający. Luisa Casati była ekscentryczną włoską dziedziczką, muzą i mecenaską sztuki w Europie początku XX wieku. Kiedy pojęcie dandysa zostało rozszerzone na kobiety, marchesa Casati dała najlepszy kobiecy przykład, mówiąc: „Chcę być żywym dziełem sztuki”. Wcześniej pokazywaliśmy jej portret autorstwa G. Boldiniego - można go zobaczyć w archiwum DailyArt.