Edvard Munch był synem Christiana Muncha, wojskowego lekarza. Spędził większą część dzieciństwa w Kristianii, obecnie lepiej znanej jako Oslo, stolica Norwegii. Matka Edvarda, jego brat i jedna z sióstr, zmarli na gruźlicę kiedy był mały, a on sam był chorowitym dzieckiem. W wieku 17 lat, Edvard został uczniem Christiana Krohga, naturalisty, dobrze znanego w Norwegii. Talent Muncha był ewidentny już w jego wczesnych realistycznych obrazach ale trumatyczne przeżycia z młodości prześladowały Edvarda i miały głęboki wpływ na jego artystyczne wizje, znacznie większy niż jakikolwiek inny artysta czy ruch artystyczny, mógł wywrzeć. W 1885 r., Munch otrzymał stypendium na trzytygodniowy wyjazd do Paryża. Porzucił realistyczne podejście Krogha i zaczął włączać do swoich pracy ekspresjonistyczne motywy. Śmierć, choroba i mentalny niepokój to tematy, które od tej pory będą grały główne role na jego obrazach. Munch spędził wiele czasu dyskutując kwestie filozoficzne z liderem krystiańskiej bohemy, Hansem Jaegerem i dotarł do punktu, w którym zdecydował, że to impresje duszy - nie wzroku - są tym co chciałby przenosić na płótno.




Następny Dzień
olej na płotnie • 115 x 152 cm