Klinika doktora Grossa

Eakins był amerykańskim malarzem urodzonym w Filadelfii. Zaczął malować Klinikę doktora Grossa po powrocie z podróży do Europy w 1875 roku. Chciał stworzyć coś szokującego; dzieło, które ugruntowałoby jego pozycję w świecie sztuki. Po odrzuceniu obrazu na Wystawie Stulecia w Filadelfii w 1876 roku, obraz został on uratowany przed zapomnieniem przez samego doktora Samuela Grossa - przedstawionego w centrum obrazu, z rękami pokrytymi krwią i trzymającego skalpel - który powiesił go na pierwszym oddziale  Szpitala Pocztowego Armii Stanów Zjednoczonych jako część wystawy ilustrującej techniki leczenia ran odniesionych w amerykańskiej wojnie secesyjnej (1861-65). 

Kiedy w końcu został wystawiony, niektórzy krytycy natychmiast uznali go za arcydzieło, podczas gdy inni nazwali go „patologicznie anatomicznym". (Krytycy byli zarówno mocno podzieleni, jak rzucali mocne słowa w kierunku innych krytyków. William J. Clark, ówczesny krytyk Philadephia's Evening Telegraph, zauważył: „Krążą plotki, że krew na palcach doktora Grossa spowodowała chorobę u niektórych członków komitetu [asortymentu wystawy], ale sądząc po jakości wystawionych przez nich prac, obawiamy się, że to nie sama krew spowodowała ich chorobę. Artyści [ci] byli i są znani z tego, że chorowali na widok obrazów młodszych od nich artystów, których w głębi duszy byli zmuszeni przyznać, nie potrafią naśladować "). Obecnie ten ogromny (240 cm x 200 cm) obraz uważany jest za jedno z najlepszych amerykańskich dzieł sztuki.