W maju 1890 roku Vincent van Gogh przeniósł się z zakładu w Saint-Rémy do Auvers-sur-Oise, niewielkiej wioski na północ od Paryża, którą opisywał jako „rajską”. 27 lipca postrzelił się i zmarł dwa dni później. Od tego czasu przylgnął do niego mit cierpiącego artysty, którego szaleństwo umożliwiało mu przekraczanie granic sztuki. Sam van Gogh pisał, że ataki szaleństwa pchają go w tych okresach jedynie do pracy - w swoich ostatnich miesiącach w Auvers malował prawie jedno płótno dziennie. W liście do swojego młodszego brata, Theo, datowanym na 30 czerwca 1890 r., van Gogh wyjaśnił strukturę i cudowne kolory Poszycia leśnego i dwóch postaci. „Pnie fioletowych topoli przecinają krajobraz prostopadle, niczym kolumny” i dodał: „głębia Sous Bois jest niebieska, a pod wielkimi pniami trawa rozkwita kwiatami na biało, różowo, żółto i zielono”. Skryci pośród bujnego dywanu trawy i kwiatów i zwielokrotnieni wąskimi pniami drzew, kochankowie powtarzają motyw urodzajnej natury. Van Gogh badał artystyczne możliwości układu panoramicznego na wielu ze swoich ostatnich obrazów.
-- Od ponad trzech lat, codziennie dostarczamy sztukę do ponad 250,000 osób. Potrzebujemy $15,000 aby stworzyć nową wersję DailyArt z nowymi funkcjami i dodatkową treścią. Pod tym adresem znajdziecie więcej informacji i będziecie mogli nam pomóc: http://support.getdailyart.com. Dziękujemy!