W koło i w koło w swoich dziełach z połowy lat 90 XVIII wieku Munch używała różnych wariacji tego samego obrazu - kolumna światła na morzu, blond dziewczyna na plaży, zmysłowa kobieta w czerwieni, starsza kobieta w czerni, nieszczęśliwy mężczyzna, etc - żąglując nimi w różnych kombinacjach symbolizujących różne stany człowieka i związki. W Rozstaniu ilustruje żal mężczyzny związany z rozstaniem z jego miłością - koniec historii, który miał początek w Pocałunku. Tak, jak w innych przypadkach, obraz składa się z dwóch składników: obiekt na pierwszym planie, w którym bohater może być frontalny i aktywny, jak tu, albo z profilu i kontemplacyjny, a subiektywny w tle, obraz przeszłości w jego lub jej spojrzeniu umysłu. Porzucony przez miłość mężczyzna zdaje się ruszać naprzód, ku przyszłości, jednak jego droga jest zablokowana szkarłatną roślinę, która prawdopodobnie miała być mandragorą, jako symbol miłoci i śmierci. Wydaje się on być uwięziony w teraźniejszości. Co więcej, długie włosy dziewczyny unoszą się w jego świecie i muskają jego głowę, przywiązując go do jego wizji, nie pozwalając mu uciec od wspomnień. Z drugiej strony, postać mężczyzny z jego czarną sylwetką i bardziej szczegółowymi konturami, łączy się z krwawą rośliną, tworząc bardziej artykułowany wzór.




Rozstanie
farby olejne • 96 × 127 cm