Śnieżny krajobraz

Duży, mierzący ponad cztery metry kwadratowe, obraz Śnieżny krajobraz, szwajcarskiego malarza Cuno Amieta, zadziwia nieproporcjonalnie dużą powierzchnią subtelnych, delikatnych bieli, na której tle wyróżnia się ciemna plama samotnego narciarza.  Postać wydaje się  absurdalnie mała.   Poza majestatycznym górskim krajobrazem, artysta przedstawia być może symboliczną podróż przez oślepiająco białą, cichą pustynię.  Czy wyprawa narciarza jest także podróżą duchową?  Życie trwa uparcie, pomimo apodyktycznej monumentalności tej wrogiej natury.  Cienkie ślady wijące się między puszystymi pociągnięciami pędzla, pokazują wysiłki narciarza, podążającego do swojego niewidzialnego celu; chociaż nie ma go na obrazie, nie wątpimy ani w jego istnienie, ani w możliwości narciarza dotarcia do niego.  Jego determinacja łagodzi wrażenie kruchości mężczyzny w tym wspaniałym krajobrazie.  Cuno Amiet, członek szkoły Pont-Aven, uczeń Hodlera i przyjaciel Giovanniego Giacomettiego i Giovanniego Segantiniego jest mało znany.  Być może dlatego, że jego twórczość była tak osobliwa, jak widać to na tym nietypowym płótnie, plasującym się na granicy współczesnych eksperymentów malarskich.  Jaką samotność i determinację człowieka widać na tym obrazie!