Mefistofeles na górze

Od roku 1826 do 1827, Delacroix stworzył serię siedmiu litografii dla paryskiego wydawcy, Charlesa Motte, jako ilustracje do Fausta Johanna Wolfganga von Goethe, przetłumaczonego na język francuski przez Friedricha-Alberta-Alexandre Stapfer'a. To jest pierwsza ilustracja: Mefistofeles, z w pełni rozłożonymi skrzydłami, lecący nad miastem pogrążonym w cieniu. Delacroix natychmiast pokazuje, że jego kluczowa postać jest w rzeczywistości demoniczną postacią Mefistofelesa, romantycznego bohatera par excellence, i umieszcza akcję w niesamowitej atmosferze. Dobrze znana w Europie od końcówki XVI wieku, legendarna historia Fausta - człowieka, który zaprzedał swoją duszę diabłu - stała się znów popularna dzięki sztuce Goethego, która została opublikowana w Tybindze w roku 1806. W 1823 roku, młody artysta Albert Stapfer (1802-1892) wykonał pierwsze francuskie tłumaczenie. Dwa lata później Gérard de Nerval (1808-1892) zaproponował nowe, bardziej poetyckie tłumaczenie.
W 1824 roku Delacroix odnotował na łamach swojego Dziennika swoje pragnienie podjęcia tego tematu. Podczas swojej podróży do Anglii (Maj-Kwiecień 1825), malarz był głęboko poruszony tragikomiczną interpretacją postaci Mefistolefesa, w którego wcielił się aktor Daniel Terry podczas występu w teatrze 24 Czerwca w Londynie, w Royal Theatre przy Durry Lane. Delacroix prawdopodobnie zaakceptował propozycję Charlesa Motte z entuzjazmem. Opublikowana w 1828 roku książka, niestety nie odniosła dużego sukcesu. Mimo wszystko Goethe chwalił jej cechy: „M. Delacroix przekroczył moje własne wyobrażenie, a czytelnicy uznają to tym bardziej żywe i lepsze od tego, co sobie wyobrażali (Goethe's Conversations with Eckermann, Paris, 1988, s. 171-172 ).