W religii starożytnego Rzymu westalki lub dziewice westalskie (Vestales, w liczbie pojedynczej Vestalis) były kapłankami Westy, bogini domowego ogniska. Kolegium westalek i jego pomyślność były uważane za fundamentalne dla przetrwania i bezpieczeństwa Rzymu. Pielęgnowały one święty ogień, którego nie wolno było gasić. Westalki były zwolnione ze zwykłych społecznych zobowiązań do małżeństwa i rodzenia dzieci oraz składały śluby czystości, aby poświęcić się studiowaniu i poprawnemu przestrzeganiu rytuałów państwowych, które były niedostępne dla męskich kolegiów kapłańskich.




Dziewica westalska skazana na śmierć
olej na płótnie • -