Studium do Judyty II

Jako, że Gustav Klimt już za życia był uważany za największego żyjącego artystę Austrii, mógł sobie pozwolić na otaczanie się w swoim atelier młodymi, pięknymi modelkami - z którymi, jak się uważa, miał spłodzić dwanaścioro nieślubnych dzieci.  Gdy tylko polubił pozę modelki, szkicował ją, tym samym starannie planując swoje portrety i symboliczne wizerunki poprzez liczne studia ołówkiem.  Robiąc to, wypróbowywał wszystkie możliwe warianty danej pozycji, aby ostatecznie najlepszy uwiecznić na płótnie.  W twórczości Klimta prace ołówkiem służyły mu zwykle jako wstępne szkice, które często różnią się znacznie od wersji, do której ostatecznie doszedł.  Dokładnie tak stało się w tym studium do dzieła Judyta II - obrazu, który obecnie wisi w Galleria d’Arte Moderna w Wenecji; nie ma tam ani śladu po ognistym, energicznym ruchu, jaki można zobaczyć tutaj, we wstępnym studium.  Ale punktem wyjścia dla obrazu, który finalnie stworzył Klimt, było w istocie przedstawienie tancerki flamenco, która wydaje się kroczyć po kartce szybkimi, tanecznymi krokami. Klimt dobitnie podkreśla kontrast między jej białymi, nagimi ramionami a czarną suknią ozdobioną czerwonymi falbankami. To jedna z nielicznych prac na papierze, które Klimt wykonał w kolorze.  Myślę, że nie będziecie zaskoczeni, gdy jutro zaprezentujemy ostateczną, olejną wersję Judyty II :)