Sabat Czarownic

Sabat Czarownic przedstawia oświetlony księżycem jałowy krajobraz z diabłem w postaci kozła z wiankiem, otoczonym przez sabat oszpeconych, młodych i starzejących się czarownic. Kozioł ma duże rogi i zwieńczony jest wieńcem z liści dębowych. Stara czarownica trzyma na rękach wychudzone niemowlę, a diabeł wydaje się pełnić rolę kapłana podczas ceremonii inicjacji dziecka. Popularny w tamtych czasach przesąd uważał, że diabeł często żywi się dziećmi i ludzkimi płodami. Widoczne są szkielety dwóch niemowląt: jednego wyrzuconego po lewej stronie i drugiego trzymanego przez staruszkę na pierwszym planie. Typowe dla obrazowania czarów jest to, że wiele użytych symboli jest odwróconych. Kozioł wyciąga w stronę dziecka lewe, a nie prawe kopyto, a w lewym górnym rogu ćwierćksiężyc jest skierowany poza obręb płótna. Na środkowym, wysokim planie widać kilka nietoperzy lecących nad głowami, których ruch stadny odzwierciedla krzywiznę półksiężyca.