Rekonwalescentka

Wczoraj prezentowaliśmy jego rzeźbę - a dziś wspaniały portret. Choć tożsamość modelki pozostaje tajemnicą, Edgar Degas uchwycił jej charakter poprzez oddanie dojmującego smutku w jakim się pogrążyła. Upozowana z przekrzywioną głową wspartą na lewej dłoni, wydaje się zmęczona. Jej znużony wyraz twarzy, zaczerwienione obwódki oczu, wraz z bezwładną prawą ręką zwisającą po boku, sugerują fizyczną i emocjonalną dolegliwość, choć nic na obrazie nie zdradza przyczyny jej przypadłości. Skryta za brązowym płaszczem i obszerną białą suknią, jej poza jest dość niejednoznaczna - nie wiadomo czy kobieta siedzi, stoi czy wspiera się na czymś. Rekonwalescentka świadczy o zainteresowaniu Degasa światem kobiet - ich fizycznością i otoczeniem, a także ich złożonymi stanami emocjonalnymi i psychologicznymi. W odróżnieniu od typowych XIX-wiecznych portretów, zamawianych i pozostających w studio malarza do chwili odbioru, ten wizerunek niezidentyfikowanej kobiety pozostawał w studio Degasa przez co najmniej piętnaście lat.