W kawiarni

Manet był kwintesencją „malarza życia nowoczesnego”, zwrotu wymyślonego przez krytyka sztuki i poetę Charlesa Baudelaire'a. W latach 1878-79 namalował szereg scen rozgrywających się w Cabaret de Reichshoffen przy bulwarze Rochechouart, gdzie kobiety z marginesu społecznego swobodnie mieszały się z zamożnymi dżentelmenami. Tutaj Manet uchwycił kalejdoskopowe przyjemności paryskiego życia nocnego. Postacie stłoczone w zwartej przestrzeni płótna, a każda pozornie nieświadoma obecności innych osób. Manet twierdził, że maluje „des oeuvres sinceres” lub „szczere dzieła”. Kobiety przedstawione w tych scenach wabiły pewnym ryzykiem związanym z percepcją i moralnością.

Wystawione w galerii La Vie Moderne w 1880 roku, dzieło to było wychwalane przez niektórych za niezachwiany realizm, a przez innych krytykowane za pozorną surowość. Manet przedstawia tutaj koncert kawiarniany, w którym trzy centralne postacie tworzą trójkąt, lecz każda usytuowana jest w przeciwnym kierunku . Scena koncertu w kawiarni powinna być spójna, ale Manet sugeruje separację. Kelnerka pije piwo, kobieta przy barze pali papierosa i wygląda na przygaszoną, mężczyzna wydaje się swobodny i obserwuje przedstawienie (piosenkarz zwany „La Belle Polonaise” odbija się w lustrze w tle obrazu). Należy zauważyć, że dżentelmen budzi zaufanie, ponieważ mężczyźni w przeciwieństwie do kobiet mogli często odwiedzać kawiarnie z ochroną. Obraz został upozowany i ukończony w studiu, ale sprawia wrażenie świeżo zaobserwowanego.