Jeż z Malakki Erinaceus malaccensis i struś czerwony Struthio carmelis by Albertus Seba - 1734 - 670 x 530 mm Jeż z Malakki Erinaceus malaccensis i struś czerwony Struthio carmelis by Albertus Seba - 1734 - 670 x 530 mm

Jeż z Malakki Erinaceus malaccensis i struś czerwony Struthio carmelis

ręcznie kolorowana akwaforta • 670 x 530 mm
  • Albertus Seba - May 12, 1665 - May 2, 1736 Albertus Seba 1734

To nam się jeszcze nie zdarzyło (zwierzęce akwaforty?) ale kiedy zobaczyłam tę, wiedziałam, że musi się znaleźć w DailyArt! Jest piękna! Podziwiajcie!

Ta ręcznie kolorowana akwaforta Jeża z Malakki, jest uważana za pierwszą opisaną przez Albertusa Sebę. Jeż został przedstawiony z długimi kolcami i oklapłymi uszami. Na górze strony widać dwa bawiące się jeże, jeden na plecach. Równie niesamowita jest akwaforta ze Strusiem. Obie ilustracje dominują na podwójnej stronie. Na obrazie widać tropikalnego ptaka o niebiesko-zielonym ubarwieniu oraz dekoracyjne strusie jaja, typowe dla XVIII-wiecznej sztuki. Jeden z conajmniej dziesięciu artystów pracujących w tym czasie dla Seby, narysował tę ilustrację i przeniósł ją na miedzianą płytkę do wytrawiania. Następnie precyzyjnie wytrawił rysunek, aby powstały czarno-białe płytki. Płytki odbijano na lnianym papierze. Albertus Seba wynajmował artystów aby rysowali eksponaty z jego kolekcji kuriozów. Poza kilkoma wyjątkami, takimi jak siedmiogłówa hydra, rysunki przedstawiały prawdziwe zwierzęta a od artysty oczekiwano naukowego podejścia. Zgodnie z XVIII-wieczną praktyką, jest tu element egzotyki i czasami niespokrewnione gatunki występują na tych samych stronach, dla dodania dramatyzmu. Seba znał się na sztuce i osobiście nadzorował ułożenie elementów na stronie. Bardziej majętni członkowie społeczeństwa, mogli popsiadać własną kopię Thesaurusa, ręcznie malowaną przez kolorystę, tak ja ta. Ręczna koloryzacja była również istotna dla odróżnienia gatunków ponieważ Seba nie zawsze napomykał o kolorach. Pięknym ilustracjom towarzyszyły opisy, przygotowane przez Sebę i uznanych ówcześnie naukowców. Rezultatem jest jedna z najważniejszych XVII-wiecznych prac dotyczących historii naturalnej.