Cztery tancerki

Degas studiował swój ulubiony temat- tancerki baletowe w setkach prac. Cztery tancerki, jeden z największych i najbardziej ambitnych z jego późnych dzieł, istnieje w kilku wersjach, które prezentują różne rodzaje i stopnie modyfikacji. Podczas gdy Degas pomija szczegółowe detale w innym częściach obrazu, wyraziste ciemne linie tworzą głowy i ramiona tancerek, podkreślając rzeczywistą uwagę artysty. Teatralne oświetlenie, nad stojącymi poza sceną tancerkami, zmienia ich koloryt i tworzy prostą paletę uzupełniających się odcieni czerwono-pomarańczowych i zielonych. Dwie postacie odtwarzają pozę modelki, która pojawia się na unikalnym zestawie trzech negatywów fotograficznych.  Powstałe ok. 1895–1898 r. oryginalne płyty solaryzowane do barw, które wygladają jak odwrotność  pomarańczy i zieleni z Czterech tancerek. Degas był właścicielem płyt fotograficznych i mógł wywołać z nich zdjęcia. Ta sama modelka, z wysoko upiętymi włosami i niewyraźna, ukrytą twarzą, pozuje do wszystkich trzech zdjęć, a cztery tancerki na obrazie właśnie ją przypominają. Sekwencyjne zdjęcia Eadwearda Muybridge'a, a w szczególności jego dzieło z 1887 r. Animal Locomotion, mogły również wpłynąć na aranżację czterech tancerek.  Ich pozy, ciąg kolejnych przygotowawczych gestów, przedstawiają sekwencję skomplikowanych ruchów.