Metchosin

Emily Carr była kandyjską artystką i pisarką, mocno ispirującą się rdzennymi ludami północnego wybrzeża Pacyfiku. Jako jedna z pierwszych osób, które zaadaptowały styl modernistyczny i post-impresjonistyczny, Carr stała się rozpoznawalna dopiero pod koniec życia. W miarę jak się rozwijała, jej tematy zmieniły się z motywów indiańskich w pejzaże, w szczególności sceny leśne. Jako pisarka, Carr była jednym z pierwszych kronikarzy życia w Kolumbii Brytyjskiej.

Mimo że inspirowała się Grupą Siedmiu, w szczególności Lawrenem Harrisem, Carr wykształciła swój unikalny styl malarstwa pejzażowego, który wyróżnia ją pośród jej współczesnych. Początkowo przyciągana przez wioski Indian kanadyjskich, Carr malowała totemy lecz w latach trzydziestych XXw., coraz częściej przedstawiała niezamieszkany krajobraz. Metchosin, to nazwa obrszaru na wyspie Vancouver, a obraz zawiera dwa fenomeny centralne dla twórczości Carr: las i niebo. Dla Carr natura była wypelniona boskością a ideę tę komunikują drzewa, namalowane tak, jakby sięgały spiralnie w kierunku nieba. Dosłownie zapętlony w sobie, świat naturalny wg. Carr jest reprezentowany poprzez serię falujących ruchów, nie zaś zbiór nieruchomych obiektów.