Dobry Pasterz

Henry Ossawa Tanner był amerykańskim artystą i pierwszym afroamerykańskim malarzem, który zyskał międzynarodowe uznanie. Chociaż wielu artystów odmówiło przyjęcia afroamerykańskiego ucznia, w 1879 roku Tanner zapisał się do Pensylwańskiej Akademii Sztuk Pięknych w Filadelfii, stając się jej jedynym czarnym studentem. Jego decyzja o podjęciu nauki na tej uczelni nadeszła w ekscytującym momencie dla historii instytucjonalnej edukacji artystycznej. Akademie sztuk pięknych od dłuższego czasu polegały na wymęczonym podejściu do nauki opierającym się niemal wyłącznie na studiach w gipsie i wykładach z anatomii . Zmieniło się to drastycznie, kiedy Thomas Eakins dołączył do Pensylwańskiej Akademii jako “profesor rysunku i malarstwa”. Eakins zachęcał do nowych metod, takich jak studiowanie modeli na żywo, bezpośrednie dyskusje o anatomii w klasach męskich i żeńskich, i dysekcja zwłok w celu pogłębienia znajomości i zrozumienia ludzkiego ciała. Mimo tego, że zyskał grunt jako artysta i zaczął sprzedawać swoje prace, Tanner musiał zmagać się z rasizmem w Filadelfii. Opuścił Amerykę i przeniósł się do Francji w 1891 roku. W tym obrazie lekceważy on historię na rzecz imponującego krajobrazu. Syn Tannera Jesse wspomina, że Dobry Pasterz był ulubionem tematem ojca. Artysta uważał, że “Bóg potrzebuje naszej pomocy w walce ze złem, a my potrzebujemy Boga, aby wskazywał nam drogę”.