Dieric Bouts & Hugo van der Goes
Hugo van der Goes był malarzem flamandzkim. Obok takich postaci jak Jan van Eyck, Rogier van der Weyden, Hans Memling czy Dieric Bouts, tworzył grono najważniejszych malarzy flamandzkich końca XV wieku. Wprowadził ważne innowacje, takie jak nowy monumentalizm, specyficzne spektrum kolorów i indywidualny sposób portretowania. Hipolit Rzymski (170–235 ne) był w III wieku najważniejszym teologiem kościoła chrześcijańskiego w Rzymie, gdzie prawdopodobnie się urodził. Focjusz I Wielki z Konstantynopola opisuje go w swojej Bibliotece jako ucznia Ireneusza, który miał być uczniem Polikarpa; na podstawie tego fragmentu tekstu można wnioskować, że są to sugestie samego Hipolita. Fakt ten budzi jednak wątpliwości. Hipolit wszedł w konflikt z papieżami swoich czasów i wydaje się, że przewodził odrębnej grupie jako rywal biskupa Rzymu.
Był przeciwny biskupom Rzymu, którzy złagodzili system pokutny, aby przyjąć dużą liczbę nowych, pogańskich nawróconych. Jednak najprawdopodobniej przed swoją męczeńską śmiercia pojednał się z Kościołem. Według narracji Prudencjusza, Hipolit został stratowany na śmierć przez dzikie konie, co jest uderzającą paralelą do historii mitologicznego Hipolita, który również został stratowany przez dzikie konie w Atenach. Prudencjusz opisał także podziemny grobowiec świętego i oświadczył, że widział tam obraz przedstawiający egzekucję Hipolita. Ten opis przyczynił się do faktu, że Hipolit został uznany za patrona koni. W średniowieczu chore konie przywożone były do St. Ippolyts, w hrabstwie Hertfordshire, w Anglii, gdzie znajduje się poświęcony mu kościół.