Joaquín Sorolla
To płótno jest jednym z niewielu pozostałych przykładów realizmu społecznego w Muzeum, tematu, nad którym Sorolla pracował w latach 1890-1899. Był to gatunek bardzo popularny w Europie, skupiający się na dramatycznych warunkach niższych klas społecznych był regularnie ulubionym na Salonach tamtego okresu, gdzie tematyka związana z 'historią' lub zawartość narracyjna były uważanie za niezbędne.
Obraz ukazuje cztery młode prostytutki pogrążone we śnie w wagonie trzeciej klasy pod uważnym okiem ich stręczycielki. Sorolla przykłada jednak większą uwagę do rozwiązania stricte formalnych problemów. Jednym z największych osiągnięć tego dzieła jest wymuszona perspektywa kompozycji, która zdaje się wychodzić na zewnątrz tak, że pomimo tego że prawie wszystkie postaci na obrazie śpią, a oglądający jest ignorowany. Jednak samo przyciąganie przestrzenne kompozycji sprawia, że widz nadal czuje się zaabsorbowany.