Biały Niedźwiedź Król Valemon

Biały Niedźwiedź Król Valemon (Kvitebjørn Kong Valemon) został namalowany w 1912 przez norweskiego artystę Theodora Kittelsena. Kittelsen zasłynął dzięki swoim obrazom natury, jak również ilustracjom do banek i legend, szczególnie tych będących częścią folkoru norweskiego (Norske Folkeeventyr, 1899) zbieranego przez dwóch kolekcjonerów Petera Christena Asbjørnsena i Jørgena Moe. Ten obrazek ilustruje baśń - ja i wiele dzieci w Norwegii dorastało z nią. To historia białego niedźwiedzia, Króla Valemona.

Dawno, dawno temu, żył sobie król, który miał bardzo dobrą i wesołą córkę. Chciała dostać tylko jedną rzecz - piękny złoty wianek. Bez niego, będzie już zawsze smutna. Któregoś dnia spotyka ona wielkiego białego niedźwiedzia w lesie, nosi on wianek o jakim marzyła. Księżniczka zgadza się odejść z nim w zamian za wianek i swoją radość.

Każdej nocy, kiedy zapada mrok, wielki biały niedźwiedz zamienia się w mężczyznę i spędza noc z księżniczką. Każdego roku, przez trzy lata z rzędu, rodzi ona piękną córeczkę. Jednak za każdym razem niedźwiedź odchodzi w pośpiechu z dzieckiem. Jednej nocy, księżniczka zapala świecę, aby zobaczyć niedźwiedzia w ludzkim wcieleniu. Kropla wosku przypadkiem spada mu na czoło. W pośpiechu, mówi on, że już wkrótce zostanie uwolniony od klątwy złej wiedźmy. Teraz musi jednak już iść i poślubić ją. Spiesznie odchodzi, ale ona chwyta się jego futra i dosiada go. Trzyma się kurczowo, mimo, że gałęzie smagają ją bezlitośnie. W końcu słabnie i spada, a on gubi ją w ciemnym lesie.

Podczas usilnych prób odszukania Króla Valemona, księżniczka spotyka trzy stare kobiety w towarzystwie trzech pięknych dziewczynek. Dziewczynki pomagają jej dzięki swoim trzem magicznym darom i wkrótce dociera do królewstwa wiedźmy. Tutaj, młoda księżniczka oddaje trzy dary w zamian za Króla Valemona.

W dniu, kiedy Król miał poślubić wiedźmę, zastawiają oni pułapkę, aby zła wiedźma wpadła w wielką przepaść i już nigdy nie powróciła.