Jose Moreno Carbonero
Jose Moreno Carbonero był XIX-wiecznym hiszpańskim malarzem historycznym. Pochodził z Malagi w Andaluzji, studiował w Paryżu i pracował w Rzymie zanim osiedlił się na stałe w Madrycie, gdzie nauczał w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda. Podejście Carbonera do malarstwa historycznego stanowiło swego rodzaju precedens, jako że zamiast skupiać się na dramatycznych wydarzeniach z historii Hiszpanii, koncentrował się na ludzkich sentymentach i postawach względem nich.
Przykładem tego jest niniejszy obraz El princípe don Carlos de Viana. Karol IV, książe Viany, syn Jana II Aragońskiego i Bianki I z Nawarry, był spadkobiercą tronów Aragonii i Nawarry w XV-wiecznej Hiszpanii. Po śmierci jego matki, jego ojciec poślubił Joannę Enriquez, co jeszcze bardziej nadszarpnęło trudne relacje z synem. Ich dynastyczne zmagania przerodziły się w konflikt zbrojny, w wyniku którego el prinicpe został uwięziony, zgodnie ze średniowiecznym zwyczajem pozbywania się niewygodnych krewnych. Karol został uwolniony po dwudziestu miesiącach, ale ojciec uwięził go ponownie siedem lat później. Zmarł wkrótce po tym, gdy odzyskał wolność po drugim okresie izolacji, nie sprawując rządów i nie zostawiając legalnych spadkobierców. Jego przyrodni brat Ferdynand II został następcą tronu i zjednoczył Hiszpanię poślubiając Izabelę I.
El princípe don Carlos de Viana ukazuje uwięzionego Karola w futrach i klejnotach, który wydaje się zadowolony. Jednakże przyglądając się bliżej, widzimy, że jego twarz zdradza zgorzknienie z powodu swojego losu. Ten obraz jest narracyjną przebitką z życia historycznej postaci, ale ma również dla nas wartość dydaktyczną w czasach współczesnych. Kontemplując przykry los księcia, możemy zrozumieć beznadzieję szukania ucieczki od problemów w rzeczach materialnych lub pretensjonalnych. Dusza nie znajdzie spełnienia w błyskotkach. Nie znajdzie ukojenia w książkach, ani nie będzie odkupiona dzięki pochodzeniu. Oczywistym jest, że zbytek i bogactwa nie zapewnią duszy zbawienia. Wreszcie, możemy z empatią myśleć o tych, którzy są pozbawieni wolności fizycznej, czyli o uwięzionych, sparaliżowanych czy zniewolonych.
- Patti