Suzanne Valadon
Dokładnie tego dnia w 1865 roku urodziła się francuska malarka Suzanne Valadon. Tworzyła mocne, niekonwencjonalne, czasem kontrowersyjne malarstwo figuratywne, zwykle przedstawiając nagie kobiety. Nie miała formalnego wykształcenia; udało jej się połączyć różne artystyczne i intelektualne poglądy XIX i początków XX wieku poprzez bezpośredni kontakt z artystami takimi jak Edgar Degas, Pierre Puvis de Chavannes czy Henri de Toulouse-Lautrec.
W Porzuconej lalce (1921) francuska malarka Suzanne Valadon (1865-1938) portretuje intymną scenę z silnym nastrojem psychologicznym. Siedząc na łóżku, w pełni ubrana kobieta wyciera ręcznikiem dziewczynę ubraną jedynie w różową kokardę do włosów, która odwraca się od kobiety i ogląda w lusterku. Kokardka nawiązuje do tej znajdującej się we włosach lalki leżącej na podłodze. To połączenie, razem z dojrzewającym ciałem dziewczyny, sugeruje, że jest to przełomowy moment w jej młodym życiu.
Mimo iż wiemy, że przedstawione postacie to siostrzenica Valadony i matka dziewczyny, artystka powstrzymuje się od określania dzieła jako portret. W ten sposób obraz opowiada nam bardziej uniwersalną historię o podróży dziewczynki z dzieciństwa do dorosłości, która trafia do wielu widzów.
Ten olejny obraz jest przykładem dojrzałego stylu Valadony: żywe kolory, ciemne kontury, materiałowe wzory i uproszczone kształty o niezgrabnych pozach i zniekształconej anatomii.
Dziękujemy National Museum of Women in the Arts za historię i reprodukcję!