J.M.W. Turner (1775-1851) był prawdopodobnie jednym z najbardziej wpływowych artystów XIX wieku. Urodzony w Londynie, Turner w bardzo młodym wieku zaczął przejawiać artystyczne zdolności. Jego wcześniejsze prace zdają się pozostawać wierne duchowi tamtej epoki. Zainteresowany pejzażami, Turner tworzył pierwsze obrazy z fotograficzną dokładnością odwzorowując wzorce kolorystyczne, które, choć wspaniałe, były bardzo zachowawcze. Jego początkowy sukces ostatecznie przyniósł mu uznanie jako mistrz malarstwa. Dopiero później Turner zaczął eksperymentować z plamami koloru i cieniowaniem, przez które w końcu zyskał rozgłos. Ten konkretny obraz, Światło i Kolor, przedstawia eksperymentowanie Turnera w radykalnym stylu. Czerpiąc z teorii koloru Goethego, która stanowiła, że każdy kolor jest niepowtarzaną kombinacją konkretnych świateł i cieni, Turner przedstawił boską katastrofę w formie wielkiej burzy, skręconej i zgiętej we mgle pomarańczowego szaleństwa. Choć dziś uznawane są za arcydzieła, te późniejsze prace spotykały się z miażdżącą krytyką. Dopiero dwie dekady później, na prace Turnera spojrzano w nowym świetle oczami późniejszych twórców impresjonizmu. W szczególności Monet był pod silnym wpływem Turnera i jego abstrakcyjnego użycia koloru w celu uchwycenia płynności scenerii.
Ten obraz, wraz ze swoim dziełem komplementarnym Cień i Ciemność, zostały skradzione ze Schrin Kunsthalle we Frankfurcie w Niemczech w roku 1994. Zostały odnalezione dopiero 8 lat później, szczęśliwie nietknięte, w miejscu, w którym ukryli je złodzieje. Turner jest dziś ceniony za swój eksperymentalny ekspresjonizm, wpływ i czyste piękno innowacyjnych technik wykorzystania światła i koloru.
Jak sam powiedział: „Tylko gdy przestajemy się bać, zaczynamy tworzyć”.
- Alexander Smith